Αν και ο αριθμός των εργατικών ατυχημάτων μειώνεται τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, το 2013 αλλά και το 2014 παρατηρήθηκε αύξηση! Ενώ το 2010 είχαμε τον υψηλότερο αριθμό με 5721 ατυχήματα, το 2012 είχαμε 4858, το 2013 είχαμε αύξηση σε 5126 και το 2014 σε 5497. Ο αριθμός των θανατηφόρων ατυχηματων δείχνει καλύτερες τάσεις: απο 94 περιπτώσεις το 2010, μειώθηκαν στις 63 το 2014. Αυτά ειναι τα στοιχεία του ΣΕΠΕ (Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας), χωρίς τα στοιχεια του 2014 να ειναι τελικά μια και δεν εχει ακόμη δημοσιευτεί η ετήσια απολογιστική έκθεση του Σώματος. Επίσης αξίζει να σημειωθεί οτι τα στοιχεια δεν καλύπτουν οικιακό προσωπικό, ναυτικούς και εργαζόμενους ορυχεία και λατομεία.
Ο εργοδότης ειναι υποχρεωμένος απο τον νομό να δηλώσει το ατύχημα στο ΣΕΠΕ. Οι εργαζόμενοι συνήθως δηλώνουν τα ατυχήματα στο ΙΚΑ λογω παροχών η πρόωρης συνταξιοδότησης και ο αριθμός τους ειναι υψηλότερος απο αυτόν του ΣΕΠΕ.

Tα εργατικά ατυχήματα το 2014 προέρχονταν κατά 18% από το χονδρικό και λιανικό εμπόριο, 14 % από την μεταποίηση ενώ η δραστηριότητα του κατασκευαστικού τομέα συμμετείχε με μονο 7%, η εστίαση και τα καταλύματα με 6%, όπως και οι μεταφορές, ενώ τα νοικοκυριά ως εργοδοτες ( οι οικιακοί βοηθοί δηλαδή) είχαν 0 εργατικά ατυχήματα! Ενδιαφέρον είναι οτι ένα στα πέντε ατυχήματα (22 %) συνδέεται με τροχαία μεταφορά!

Η μείωση της οικονομικής δραστηριότητας εχει επηρεάσει τον αριθμό των εργατικών ατυχημάτων αλλά και την δημοσιοποίηση τους διότι οι εργαζόμενοι ανησυχούν για την διατήρηση της απασχόλησης τους.

Η Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία εκτιμά τον αριθμό των εργατικών ατυχηματων με βαση άλλες μεθόδους, βασιζόμενη στα στοιχεια του ΙΚΑ και ανάγονται τα στο σύνολο του πληθυσμού και υπολογίζει τα ατυχήματα στην Ελλαδα σε 2,6 φορες αυτά που δηλώθηκαν στο ΣΕΠΕ!! Αυτο θα σήμαινε οτι για το 2014 τα εργατικά ατυχήματος θα ήταν 14.292 που δείχνει και το πρόβλημα που υπάρχει με τους εργαζόμενους που είτε είναι ανασφάλιστοι είτε δεν τολμούν να δηλώσουμε το εργατικό τους ατύχημα.

Οι επιπτώσεις από ένα θανατηφόρο εργατικό ατύχημα είναι τα έξοδα και οι δαπάνες Α' βοηθειών, η νοσοκομειακή και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, οι επιδοτήσεις και οι αποζημιώσεις, οι πιθανές συντάξεις στους συγγενείς του θανόντα, ο ανθρώπινος πόνος του θύματος & της οικογένειάς του, τα ψυχολογικά προβλήματα της οικογένειας κλπ.

Οι αποζημιώσεις ορίζονται, εκτός από το ύψος των εξόδων υγείας που πραγματοποιήθηκαν ή πρόκειται να δημιουργηθούν, επίσης με βάση το διαφεύγον εισόδημα λόγω περιορισμένης ή πλήρους ανικανότητας για εργασία και τον κύκλο των οικείων που επηρεάζονται. Σημαντικό ρόλο θα παίξει και τυχόν συν-υπαιτιότητα του θύματος, οπως για παράδειγμα αν ήταν υπό την επήρεια αλκοόλ.

Ενδιαφερον, αναλυτικό άρθρο για τα εργατικά ατυχήματα, την εξέλιξη τους στην Ελλάδα και της σύγκριση με τα αντίστοιχα Ευρωπαϊκά στοιχεία:
http://news247.gr/eidiseis/oikonomia/ergasia/meiwthhkan-ta-ergatika-atyxhmata-thn-teleytaia-15etia.3493994.html