Η διαχείριση του θανατηφόρου τροχαίου είναι η πιο απαιτητική γιατί είναι και η πιο τραγική. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου θύματα είναι στενοί φίλοι ή συγγενείς οι οποίοι συμμετέχουν ως επιβάτες, που κάνουν τις περιπτώσεις ακόμα πιο τραγικές. Εκτός από το αίσθημα της αδικίας και του πόνου για τον χαμό του προσφιλούς προσώπου και τα πρακτικά οικονομικά θέματα που πρέπει επιτακτικά να αντιμετωπισθούν, το θανατηφόρο ατύχημα συνδέεται και με τις πιο πολύπλοκες διεργασίες διεκδίκησης, οι οποίες θα κριθούν από την ικανότητα των συνεργατών που θα επιλέξετε.
Θα πρέπει κάποια στιγμή να πάρετε την απόφαση να συνεργαστείτε με κάποιον ειδικό για να τα αντιμετωπίσετε.
Η All Accidents σας παραθέτει όλα τα στοιχεία σχετικά με την διαχείριση του τροχαίου ατυχήματος ώστε να έχετε την πιο πλήρη πληροφόρηση και να πάρετε την καλύτερη απόφαση σε ένα τόσο σημαντικό θέμα. Η διαφορά που μπορεί να κάνει μια εξαιρετική από μια μέτριου επιπέδου συνεργασία είναι τεράστια! Αν έχετε τις αμφιβολίες σας για τις ικανότητες της ομάδας που σας υποστηρίζει, κοιτάξετε και αλλού.

Ιδιαιτερότητες του θανάτου σε τροχαίο
Η ουσιώδης διάφορα από την απαίτηση λόγω τραυματισμού είναι το γεγονός ότι ενώ ένας τραυματίας μπορεί να δείξει στο δικαστήριο τις επιπτώσεις, ακόμη και να επανεξεταστεί μέχρι να γίνουν κατανοητές οι διαφορετικές προσεγγίσεις, η απώλεια λόγω του θανάτου κάνει την απαίτηση πιο θεωρητική.
Επίσης συχνά οι ασφαλιστικές προσπαθούν να αποδώσουν τον θάνατο ( που συχνά δεν είναι ακαριαίος αλλά συμβαίνει μετά από κάποιο χρόνο και επεμβάσεις και ίσως να συνδέεται με την γενικότερη κατάσταση της υγείας του θύματος) σε άλλα αίτια και όχι σε αυτές καθαυτές στις συνθήκες. Στόχος τους είναι να μειώσουν την αποζημίωση οπότε η ιατρική και τεχνική υποστήριξη είναι κρίσιμη.

Επίσης η τεχνική τεκμηρίωση των συνθηκών του ατυχήματος και της κατάστασης του οχήματος πρέπει να είναι πιο εμπεριστατωμένη: εκτίμηση της ταχύτητας, του επιπέδου του αλκοόλ στο αίμα, της κατάστασης του οδοστρώματος είναι μερικές από τις διαστάσεις που καλείται ένας ειδικός να παρέχει και να συνεργαστεί τέλεια με έναν ικανό δικηγόρο για να απαιτήσουν αυτό που δικαιούστε.

Δείτε αναλυτικά τί μπορείτε να διεκδικήσετε στην περίπτωση τροχαίου με υλικές και σωματικές βλάβες:

Α) Ζημίες του οχήματος (επισκευή, αποζημίωση για ολική καταστροφή ή για μείωση της εμπορικής αξίας), έξοδα μεταφοράς και φύλαξης του οχήματος, καταστραφέντα προσωπικά είδη του θανόντα, κάθε είδους δαπάνη για τα νοσήλια του θανόντα ( για πιθανή νοσηλεία μετά το τροχαίο και μέχρι την κατάληξή του) περιλαμβανομένης και της αποκλειστικής νοσοκόμας η όποιον έδρασε σαν αποκλειστική νοσοκόμα, βελτιωμένη διατροφή, κτλ.

Β) Έξοδα Κηδείας-Ταφής
Στα έξοδα Κηδείας περιλαμβάνεται κάθε δαπάνη που αναφέρεται στην πράξη της ταφής του προσώπου και στη σχετική τελετή. Έξοδα Κηδεία-Ταφής δικαιούνται να ζητήσουν οι κληρονόμοι από κοινού ή ο κληρονόμος που τα κατέβαλε.

Γ) Αποζημίωση για Στέρηση Διατροφής, Συνεισφοράς Υπηρεσιών. Αυτός που βαρύνεται με αποζημίωση για τη θανάτωση κάποιου άλλου, αναλαμβάνει και την αποζημίωση όλων εκείνων των προσώπων που θα μπορούσαν να απαιτήσουν διατροφή από το θύμα. Διατροφή δικαιούνται να ζητήσουν ο σύζυγος, οι γονείς, τα παιδιά, ο παππούς, η γιαγιά και τα αδέλφια. Ειδικά σε περιπτώσεις αλλοδαπών η αποζημίωση γίνεται πιο περίπλοκη, ειδικά αν η χώρα προέλευσης δεν είναι μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Δ) Χρηματική Ικανοποίηση λόγω Ψυχικής Οδύνης. Η στέρηση ενός προσφιλούς προσώπου δημιουργεί μια βλάβη που είναι σημαντική και μόνιμη για το κοντινό περιβάλλον του θύματος. Αυτή την στέρηση καλείται να αποτιμήσει το δικαστήριο και αυτή ονομάζεται Ψυχική Οδύνη.
Δείτε και το σχετικό μας άρθρο σε αυτή την σημαντική έννοια που αποτελεί σημαντικότατο μέρος μιας αποζημίωσης στο θανατηφόρο ατύχημα.

Ε) Ιατροφαρμακευτικά ´Έξοδα
Σε περίπτωση νοσηλείας πριν τον θάνατο, ο υπαίτιος, συχνά η ασφαλιστική εταιρεία αναλαμβάνει όλα τα έξοδα νοσηλείας που δεν καλύπτονται πιθανώς από το ταμείο του θύματος, περιλαμβανομένης και της αποκλειστικής νοσοκόμας.

Τι ενδεικτικά ποσά έχουμε στο αρχείο μας.

Δείτε εδώ: Η φορολογική αντιμετώπιση της αποζημίωσης τροχαίου

Γιατί να συνεργαστείτε με την All Accidents:
Η φιλοσοφία μας είναι να προσφέρουμε περισσότερα και έτσι να διεκδικήσετε περισσότερα. Καταρχήν οι συνεργάτες μας έχουν εμπειρία δεκαετιών στον χώρο των ατυχημάτων έχοντας συμμετέχει σε εκατοντάδες περιπτώσεις διεκδίκησης και αποκατάστασης. Αυτή η μακρόχρονη εμπειρία και γνώση έχει συνέπεια τον άρiστο συνδυασμό ιατρικής γνώσης και τεχνικής υποστήριξης που φέρνουν αποτέλεσμα στην περαιτέρω νομική διεκδίκηση Περισσότερα για την φιλοσοφία και τους συνεργάτες μας στην σελίδα Η Εταιρεία.

Μην συμφωνήσετε τίποτα, αν δεν μιλήσετε μαζί μας.
Οι ασφαλιστικές εταιρείες στην προσπάθεια τους να ελαχιστοποιήσουν την αποζημίωση που θα σας δώσουν χρησιμοποιούν διάφορους τρόπους όπως η προσέγγιση σας από πολύ "φιλικούς" ενδιάμεσους είτε αυτοί είναι δικηγόροι, κοινωνικοί λειτουργοί ή υπεύθυνοι απαιτήσεων. Τα συμφέροντα σας όμως είναι εκ διαμέτρου αντίθετα από τα δικά τους. Μην συμφωνήσετε σε κάτι αν δεν πάρετε μια συμβουλή από εμάς. Οι ειδικοί μας θα δουν πως μπορούν να σας υποστηρίξουν για την μέγιστη ικανοποίηση σας. Ακόμα και αν συμφωνήσετε υπάρχει τρόπος να διεκδικήσετε κάτι επιπλέον αν η ιατρική σας κατάσταση χειροτερέψει όμως θα είναι πολύ πιο δύσκολο.

Σε περίπτωση που λόγω ατυχήματος δεν μπορείτε να μετακινηθείτε οι συνεργάτες της All Accidents μπορούν, μετά την αρχική τηλεφωνική μας επικοινωνία, να σας συναντήσουν άμεσα στον χώρο που θα τους υποδείξετε. 
Όποια και αν είναι η περίπτωση ατυχήματος με αποτέλεσμα τραυματισμό η ακόμη και θάνατο που σας απασχολεί, μπορείτε να καλέσετε τώρα στο 210 7212175 η στο 6983 077459 για μια επαγγελματική συμβουλή.

Λειτουργούμε με την αρχή του payNOfee^®, οπότε δεν έχετε οποιαδήποτε οικονομική δέσμευση για την αρχική μας γνωμοδότηση! Μπορεί δε να καταβληθεί με την τελική έκβαση της υπόθεσης!  Δείτε εδώ περισσότερα.

Ακούστε μας και σε κάθε περίπτωση θα φύγετε πληρέστερα, σφαιρικότερα πληροφορημένοι.

Ηθική Βλάβη (Non-material damage, Moral damage, Non material harm) και Ψυχική Οδύνη (Pain and suffering, Pretium doloris, Mental anguish ) είναι έννοιες που συχνά συγχέονται.
Αν και εχουν κοινα θεματα εχουν και ξεκάθαρες διαφορές. Η Ηθική Βλάβη (που είναι έννοια ευρύτερη) περιλαμβανει την Ψυχική Οδύνη (ως μερικότερη έννοια).
Σε ένα ατύχημα, εκτος από την υλικη ζημιά που είναι σχετικα ευκολο να οριστει, υπάρχουν και ζημιές, όπως η Ηθική Βλάβη και η Ψυχική Οδύνη που ένα δικαστηριο θα πρεπει να αποτιμήσει, κατι που δεν είναι ευκολο διότι βλάπτονται έννομα αγαθά, όπως η προσωπικότητα, η σωματική υγεία και ακεραιότητα, η υπόληψη, η τιμή κλπ ενός ανθρώπου.
ΗΘΙΚΗ ΒΛΑΒΗ
Για να καταλογιστεί ηθική βλάβη, απαιτείται μία παράνομη πράξη από δόλο ή αμέλεια εναντίον κάποιου, δηλαδή μία άδικη πράξη, η οποία δεν είναι απαραίτητα και Ποινικό αδίκημα, η οποία προξενεί ψυχική ταλαιπωρία και πόνο, στρες και γενικά δυσάρεστα συναισθήματα, για σύντομο ή και για μεγάλο χρονικό διάστημα : πχ μια συκοφαντική δυσφήμιση δια του Τύπου, ένας δημόσιος προπηλακισμός, με χειροδικία, ύβρεις, ένας ακρωτηριασμός ή μία άλλη αναπηρία συνεπεία ατυχήματος (τροχαίο, εργατικό κλπ).
Το Δικαστήριο, για να προσδιορίσει το ύψος της εύλογης χρηματικής ικανοποίησης, (όπως λέγεται νομικά η αποζημίωση λογω ηθικής βλάβης, εξετάζει τα παρακάτω :
•το μέγεθος της βλάβης, •το βαθμό υπαιτιότητας ή συν-υπαιτιότητας του δράστη και •την οικονομική κατάσταση των μερών
Έτσι αν πχ κάποιος πέσει θύμα συκοφάντησης ή προσβληθεί η προσωπικότητά του με οποιοδήποτε τρόπο ή πάθει σωματική βλάβη από ιατρικό λάθος, ατύχημα κλπ, πρόκειται για ενδεικτικές περιπτώσεις, όπου δικαιούται να ζητήσει χρηματική αποκατάσταση (pecuniary reparation) λόγω ηθικής βλάβης.
ΨΥΧΙΚΗ ΟΔΥΝΗ
Η ψυχική οδύνη, είναι έννοια μερικότερη, διότι προϋποθέτει αποκλειστικά τη θανάτωση προσώπου, είτε σκόπιμα (ανθρωποκτονία) είτε από αμέλεια (τροχαίο, ιατρικό λάθος, εργατικό ατύχημα κλπ) και επιδικάζεται στους οικείους του.
Μεγαλο ζητημα προκύπτει από τον ορισμό του κύκλου των οικείων θύματος (εκτός από σύζυγο, γονείς, παιδιά, ακόμα και έμβρυα) αλλά και την χώρα αναφοράς για το υψος της αποζημίωσης σε περιπτωση αλλοδαπου.
Είναι προφανές ότι τα ποσά για ψυχική οδύνη είναι, κατά κανόνα, μεγαλύτερα από εκείνα που επιδικάζονται σε περιπτώσεις "απλής" ηθικής βλάβης, διότι ο θάνατος είναι ένα βίαιο γεγονός, που δεν αλλάζει και μας στερεί αγαπημένα πρόσωπα και έτσι δημιουργεί μια συνεχή κατάσταση έλλειψης και στενοχώριας.

Προστιμο 600.000 € στον Ευαγγελισμό για θάνατο ασθενούς λογω λοιμωξης σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Η περιπτωση είναι σημαντικη διοτι υπολογιζονται σε 1000 οι ασθενεις που πεθαινουν στην Ελλάδα κάθε χρονο από την αιτια αυτή. Ο αριθμος αυτος κατατασει την Ελλαδα σε υψηλη θεση. Στην Ευρωπαικη Ενωση υπολογιζεται ότι 37.000 ατομα πεθαινουν κάθε χρονο λογω αμεσης συσχετισης με το τετοιες λοιμωξεις.
Τετοιες λοιμώξεις εκδηλώνονται τουλάχιστον 48 ωρες μετά την εισαγωγή στο Νοσοκομείο (και εφόσον δεν ήταν στο στάδιο επώασης) έως και 5 ημέρες μετά την έξοδο από το Νοσοκομείο ή 30 ημέρες μετά από χειρουργική επέμβαση. Επί τοποθέτησης ξένων σωμάτων (π.χ, ορθοπεδικές προθέσεις, καρδιακές βαλβίδες, shunt ΕΝΥ) ο χρόνος εμφάνισης νοσοκομειακής λοίμωξης επεκτείνεται έως ένα χρόνο μετά την τοποθέτηση. Υπολογιζεται οτι περίπου 20-30% των περιπτωσεων θα μπορούσαν να ειχαν προληφθεί με μέτρα πρόληψης και ελέγχου.
Βεβαια κανεις θα πρεπει να εξετασει τις ακριβεις συνθηκες κάθε περιπτωσης περιλαμβανομενης της καταστασης του ασθενη και την ακριβή αντιμετωπιση της περιπτωσης του από το νοσοκομειο και το νασηλευτικο προσωπικο.
Συμφωνα με την εφημεριδα Πρωτο Θεμα η περιπτωση εξελιχθηκε ως εξης:
Ο 48χρονος άνδρας κατέληξε από ενδονοσοκομειακή λοίμωξη αν και η εγχείρηση στην οποία υποβλήθηκε ήταν... επιτυχής. 1.000 ασθενείς πεθαίνουν κάθε χρόνο στα νοσοκομεία από την ίδια αιτία
Κόλαφο για το ελληνικό σύστημα υγείας αποτελεί δικαστική απόφαση με την οποία για πρώτη φορά καταλογίζεται ευθύνη σε μεγάλο νοσοκομείο της Αττικής επειδή δεν μερίμνησε, ως όφειλε, ώστε ασθενής να μην εμφανίσει ενδονοσοκομειακή λοίμωξη η οποία αποδείχτηκε μοιραία για τη ζωή του. Η απόφαση, που παρουσιάζει σήμερα το «ΘΕΜΑ», ανοίγει τον ασκό του Αιόλου για δικαστικές αξιώσεις, καθώς κάθε χρόνο τουλάχιστον 250.000 νοσηλευόμενοι εκδηλώνουν λοιμώξεις έχοντας προσβληθεί από ενδονοσοκομειακά μικρόβια.
Σε 16 σελίδες τα μέλη του δικαστηρίου αποτυπώνουν τη νοσηρή, μολυσματική εικόνα του ΕΣΥ που δίνει στη χώρα μας ευρωπαϊκή αρνητική πρωτιά στους θανάτους από λοιμώξεις μέσα στα νοσοκομειακά ιδρύματα. Δεν είναι άλλωστε πολύ μακρινή η αντιμετώπιση που επιφύλαξε στην Ελλάδα το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης Λοιμώξεων, βάζοντας σε καραντίνα ασθενείς που επρόκειτο να νοσηλευτούν σε νοσοκομεία της Γηραιάς Ηπείρου. Οι Ελληνες ασθενείς θεωρούνται «εξαγωγείς μικροβίων» και γι' αυτό πρέπει να απομονώνονται!
Τώρα, η απόφαση που εκδόθηκε από το Διοικητικό Εφετείο της Αθήνας χαρτογραφεί ακριβώς αυτή την κατάσταση, δηλαδή τη διασπορά των μικροβίων στους θαλάμους και τα τμήματα των νοσοκομείων, και καταγράφει τις παραλείψεις των αρμοδίων όσον αφορά στην αντιμετώπισή τους - από την τήρηση της υγιεινής των νοσηλευτών μέχρι την αποστείρωση. Στην προκειμένη περίπτωση η Δικαιοσύνη είναι καταπέλτης για τη ναυαρχίδα του ΕΣΥ, το νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», στην Εντατική του οποίου έχασε τη ζωή του 48χρονος νοσηλευόμενος. Ο άτυχος άνδρας είχε εισαχθεί τον Ιούνιο του 2005 στην Πανεπιστημιακή Νευροχειρουργική Κλινική του νοσοκομείου προκειμένου να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση «αποσυμπίεσης νεύρου». Η επέμβαση πραγματοποιήθηκε από τον επικεφαλής της κλινικής με επιτυχία και στη συνέχεια ο ασθενής εισήχθη στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, όπως επιβάλλεται σε τέτοιες σοβαρές επεμβάσεις. Τις πρώτες τέσσερις ημέρες μετά την επέμβαση η κατάστασή του σταδιακά βελτιωνόταν και ο 48χρονος είχε πλήρη επικοινωνία. Την πέμπτη, όμως, ημέρα νοσηλείας, η υγεία του επιδεινώθηκε ραγδαία. Ο ασθενής διασωληνώθηκε, ωστόσο παρουσίασε αιφνιδίως και υψηλό πυρετό και μέσα σε τρεις ώρες κατέληξε από ανακοπή. Η νεκροψία έδειξε ότι ο θάνατός του επήλθε από μηνιγγίτιδα.
Θεωρώντας ότι η απώλεια του δικού τους ανθρώπου ήταν αποτέλεσμα παραλείψεων του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, οι συγγενείς του άτυχου άνδρα προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη αξιώνοντας αποζημίωση. Στην αγωγή τους, υποστήριξαν ότι δεν ελήφθησαν τα απαραίτητα μέτρα υγιεινής πριν και μετά την επέμβαση, ότι δεν έγινε καλλιέργεια από την παροχέτευση του τραύματος προκειμένου να εντοπίσουν το μικρόβιο και ότι το ιατρικό προσωπικό παρέλειψε να ενισχύσει ή να αλλάξει τη χορηγούμενη αντιβίωση.
Γιατροί που κατέθεσαν ως μάρτυρες στο δικαστήριο έκαναν λόγο για πλημμέλειες κατά τους χειρουργικούς χειρισμούς, αναφέροντας μεταξύ άλλων ότι ο 48χρονος κατέληξε λόγω μικροβίου που «εισέβαλε» στον οργανισμό του «από τον περιβάλλοντα χώρο χειρουργείων και εργαλείων». Επίσης, οι μάρτυρες κατέθεσαν ότι οι θεράποντες ιατροί δεν υποψιάστηκαν, ως όφειλαν, το ενδεχόμενο μηνιγγίτιδας, με αποτέλεσμα να τον αφήσουν ακάλυπτο φαρμακευτικά.
Μάλιστα, τόσο οι επιστήμονες που κατέθεσαν ως μάρτυρες όσο και οι εμπειρογνώμονες που ορίστηκαν από το δικαστήριο, αναφέρθηκαν στη χαμηλή δόση της αντιβίωσης που χορηγήθηκε στον ασθενή. Ενώ για τη μικροβιακή μηνιγγίτιδα χορηγούνται δόσεις 4 και 6 γραμμαρίων ανά 24ωρο, στη συγκεκριμένη περίπτωση χορηγήθηκε αντιβίωση 1 γραμμαρίου δύο φορές την ημέρα!
Το σκεπτικό της απόφασης
Σταθμίζοντας τα στοιχεία που προσκομίστηκαν στο δικαστήριο, όπως πιστοποιητικό από τον επικεφαλής καθηγητή και χειρουργό, δελτία νοσηλείας, φαρμάκων κ.ά., αλλά και τις μαρτυρίες των επιστημόνων, οι δικαστές επιδίκασαν στους συγγενείς του, τη σύζυγό του, τα δύο παιδιά του, τη μητέρα του και τον αδελφό του, συνολική αποζημίωση ύψους 600.000 ευρώ για ψυχική οδύνη. Είναι δε αξιοσημείωτο και σπάνιο το γεγονός ότι το ίδιο ποσό είχε επιδικάσει και το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, ενώ και το νοσοκομείο έσπευσε να καταβάλει τα χρήματα πριν ακόμη παρέλθουν οι προθεσμίες που ορίζει ο νόμος.
Με την απόφασή τους (1239/2015) οι δικαστές κρίνουν ότι υφίστανται «παράνομες παραλείψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού». Και αυτό γιατί «η εμφάνιση μικροβιακής μηνιγγίτιδας μετά τη χειρουργική επέμβαση του ασθενούς αποτελεί τεκμήριο πταίσματος ως προς την τήρηση των κανόνων υγιεινής και απολύμανσης (αποστείρωσης) των χώρων του νοσοκομείου και απόδειξη ότι ακόμη και στην περίπτωση που είχαν ληφθεί αυστηρά μέτρα, αυτά δεν παρείχαν ασφάλεια αποτελέσματος για τον ασθενή, αφού αυτός εντέλει υπέστη μόλυνση μετεγχειρητικού τραύματος και περαιτέρω γενικευμένη μόλυνση των οργάνων του από μικροβιακή μηνιγγίτιδα εντός του νοσοκομείου λόγω μη τέλειας αντισηψίας στους χώρους αυτού».
Η τελεσίδικη απόφαση επιρρίπτει ευθύνες στο ιατρικό προσωπικό επειδή «κατά παράβαση της ιατρικής επιστήμης και δεοντολογίας, δεν προέβη σε καλλιέργεια υγρών της παροχέτευσης, ενέργεια που θα μπορούσε να αποδείξει το είδος και την ευαισθησία του μικροβίου, ώστε να χορηγηθεί στον ασθενή η κατάλληλη αντιμικροβιακή θεραπεία και δοσολογία, ήτοι είτε να επαυξηθεί η δοσολογία είτε να προβεί σε άλλη αντιμικροβιακή αγωγή».
Η Ελλάδα κρατά τα μαύρα σκήπτρα στην Ευρώπη τόσο στους δείκτες των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων όσο και στην κατανάλωση αντιβιοτικών. Τρία είναι τα μικρόβια που ευθύνονται για τις ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις: τα Klebsiella, Acinetobacter και Pseudomonas. Τα πολυανθεκτικά αυτά μικρόβια προκαλούν κάθε χρόνο 250.000 λοιμώξεις σε νοσηλευόμενους, εκ των οποίων οι 5.000 είναι πολύ σοβαρές, ενώ έχουν μοιραία κατάληξη περισσότεροι από 1.000 ασθενείς.
Πηγη: www.protothema.gr