Νέα

Ο Άρειος Πάγος υποχρέωσε γιατρό μαιευτήρα-γυναικολόγο να καταβάλει το ποσό των 584.400 ευρώ σε συγγενείς 32χρόνης μητέρας δύο παιδιών η οποία απεβίωσε λίγο πριν γεννήσει το τρίτο παιδί της λόγω ιατρικού λάθους.Το ποσό αυτό υποχρεώθηκε ο γιατρός να το καταβάλει λόγω της ψυχικής οδύνης που υπέστησαν τα συγγενικά της πρόσωπα (δύο ανήλικα παιδιά, σύζυγος, μητέρα, αδέλφια) και λόγω στέρησης διατροφής των δύο ανήλικων παιδιών.

Σύμφωνα με το ιστορικό, σε ιδιωτική κλινική το τρίτο δεκαήμερο του Ιουλίου 2001 πήγε η άτυχη επίτοκος, ηλικίας 32 ετών, συνοδευόμενη από το σύζυγο της για να γεννήσει το τρίτο της παιδί.Να σημειωθεί ότι η πιθανή ημερομηνία επέλευσης φυσιολογικού τοκετού είχε παρέλθει ήδη και η επίτοκος βρισκόταν σε παράταση 4-5 ημερών. Ο γιατρός που την παρακολουθούσε της χορήγησε κολπικό δισκίο προσταγλαδίνης για την πρόκληση τεχνητών ωδίνων τοκετού και της επέτρεψε να πάει στην οικία της στο χωριό και να επανέλθει μετά την έναρξη των ωδίνων.

Την ίδια ημέρα άρχισαν οι ωδίνες και η επίτοκος συνοδευόμενη από το σύζυγό της έφθασε στην κλινική, Εκεί την υποδέχθηκε η νοσηλεύτρια και αφού της χορηγήθηκε σε ενέσιμη μορφή μια αμπούλα buscopan, ως σπασμολυτικό του τραχήλου της μήτρας και της τοποθετήθηκε ορός desctrose 1.000 ml από τον αναισθησιολόγο, στην συνέχεια κατέφθασε και ο γιατρός που την παρακολουθούσε.

Ωστόσο, η κατάσταση της υγείας της επιτόκου επιδεινώθηκε ραγδαία, αφού άρχισε να εμφανίζει έντονη δύσπνοια, κυάνωση και σπασμούς κυρίως των μασητικών μυών.Παρά τις προσπάθειες του θεράποντα γιατρού, ο οποίος με τη συνδρομή του αναισθησιλόγου αλλά και του μαιευτήρα της κλινικής, της χορήγησε οξυγόνο το κλίμα δεν αναστράφηκε και τη μετέφερε στο χειρουργείο της κλινικής, όπου τη διασωλήνωσε, η κατάσταση της επιτόκου χειροτέρευσε και άρχισε να εμφανίζει αρτηριακή πίεση μη μετρούμενη.

Έτσι, λόγω της κρισιμότητας της κατάστασής της μεταφέρθηκε διασωληνωμένη στο Γενικό Νοσοκομείο Καρδίτσας, όπου μετά από λόγο διαπιστώθηκε ο θάνατός της.

Όπως αποδείχθηκε, ο θάνατος προκλήθηκε από ολιγαιμικό σοκ, εξαιτίας εσωτερικής αιμορραγίας από κεντρική αποκόλληση του πλακούντος που εκδηλώθηκε ικανό χρόνο πριν να πέσει η επίτοκος σε κώμα κάτι που δεν διαγνώσθηκε από τον θεράποντα γιατρό ώστε να αντιμετωπιστεί έγκαιρα. Έτσι, ο μαιευτήρας γυναικολόγος ήταν ο υπαίτιος του θανάτου της επιτόκου, γιατί «από έλλειψη της προσοχής, την οποία όφειλε από τις περιστάσεις και μπορούσε να καταβάλει, όπως ένας μέσος ευσυνείδητος ιατρός της ειδικότητάς του που δρα υπό τις ίδιες συνθήκες και κατά παράβαση των διδαγμάτων της ιατρικής επιστήμης και της κτηθείσας πείρας του, ενώ χορήγησε στην επίτοκο κολπικό δισκίο προσταγλαδίνης για την πρόκληση τεχνητών ωδίνων τοκετού, το οποίο δημιουργεί συσπάσεις στη μήτρα, της επέτρεψε να αναχωρήσει για την οικία της, στο ορεινό χωριό, το οποίο απέχει 35 χιλιόμετρα από την Καρδίτσα».

Περαιτέρω, ενώ η επίτοκος, η οποία είχε εμπειρία, λόγω προηγηθέντων δύο τοκετών, του διαμαρτυρήθηκε αρχικά όταν την εξέτασε πρώτη φορά ο επίμαχος γιατρός, για έντονους και συνεχείς πόνους στην κοιλιά, διαφορετικούς από τους άλλους δύο τοκετούς της και στη συνέχεια που την εξέτασε δεύτερη φορά, επιπλέον και για δύσπνοια και μούδιασμα στα χέρια, ζητώντας ανήσυχη και επίμονα τη βοήθειά του, δεν έλαβε σοβαρά υπόψη του τις διαμαρτυρίες της και δεν προέβη σε ενδελεχή και επισταμένη εξέταση αυτής, χρησιμοποιώντας και όλα τα ενδεδειγμένα για την περίσταση μέσα διάγνωσης».

Ο εν λόγω, γιατρός, σύμφωνα πάντα με την δικαστική απόφαση, παρά δε την ύπαρξη των άνω ανησυχητικών συμπτωμάτων που του ανέφερε η επίτοκος δεν φρόντισε να παρακολουθήσει ο ίδιος με τη δέουσα προσοχή την εξέλιξη της κατάστασής της, αλλά την άφησε υπό την επίβλεψη της νοσηλεύτριας, η οποία δεν ήταν μαία και δεν είχε ειδικές γνώσεις προς τούτο».