Τροχαιο

Στις περιπτώσεις ατυχήματος πεζών-αυτοκινήτων, υπάρχουν συνήθως τρία στάδια που πρέπει να δοθεί προσοχή κατά την αξιολόγηση των τραυματισμών του ενάγοντος: (1) η αρχική πρόσκρουση, (2) η τροχιά (όταν ο πεζός διαχωρίζεται από ένα όχημα), και (3) η επαφή με το έδαφος, όπως το σύρσιμο ή η κύληση στο έδαφος.
Γενικά οι περιπτώσεις τραυματισμού πεζών περιλαμβάνουν τέσσερις ενότητες: (1) την θέση της αρχικής σύγκρουσης (διάβαση πεζών, πεζοδρόμιο, ποδηλατολωρίδα), (2) την ταχύτητα του αυτοκινήτου κατά την σύγκρουση, (3) την ταχύτητα και τον προσανατολισμό του πεζού, και (4) κατά πόσον η αν θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί το περιστατικό. Ένας εμπειρογνόμωνας μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εκτίμηση των συνθηκών απο την σκοπία καθενός απο τους εμπλεκομένους.
Για την επίλυση ζητημάτων νομικής προσφυγής στο δικαστήριο, θα πρέπει να συγκεντρωθούν τα φυσικά στοιχεία που υπήρξαν στον τόπο του ατυχήματος το συντομότερο δυνατόν μετά από ένα ατύχημα, συμπεριλαμβανομένων των κηλίδων αίματος, σημαδιών απο παπούτσια, και κομμάτια, συντρίμμια απο το αυτοκινήτο. Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι το αυτοκίνητο και τα αποδεικτικά στον τόπο του ατυχήματος δεν ειναι μόνιμα, επειδή τα αυτοκίνητα επισκευάζονται, και τα οδοστρώματα μεταβάλλονται με τον καιρό.
Ένας ειδικός μπορεί να βοηθήσει να αναπαραστάσει τις ταχύτητες και τις επιπτώσεις που είχαν τα αυτοκίνητα. Από μελέτες ατυχημάτων με πεζούς, η πλειοψηφία των συγκρούσεων πεζών-αυτοκινήτων αφορά πεζούς που έχουν χτυπηθεί πλευρικά ενώ περπατούσαν ή έτρεχαν σε ένα δρόμο. Κακώσεις η πληγές στο κεφάλι, διάσειση και αιμορραγίες, είναι μια κύρια αιτία θανάτου για τους πεζούς. Τραυματισμοί στα πόδια, συμπεριλαμβανομένων θλάσεων, ρήξης συνδέσμων στο γόνατο, και κατάγματων του μακρού οστού, είναι οι πιο συχνοί τραυματισμοί που οδηγούν σε μερική ανικανότητα.
Ένας ιατρικός εμπειρογνώμονας και ειδικότερα ενας ιατροδικαστής μπορεί να αξιολογήσει τις σωματικές βλάβες του ενάγοντος, και να συνδέσει τα φυσικά αποδεικτικά στοιχεία με τον τύπο και τον χαρακτήρα της ζημίας για τον καθορισμό του τρόπου που συνέβη η ζημία χρησιμοποιώντας τα ιατρικά αρχεία και τις φωτογραφίες των τραυματισμών των πεζών.
Οι εμπειρογνώμονες μπορεί να είναι ανεκτίμητοι όταν διαχωρίζουν και οριοθετούν μία πηγή τραυματισμού από την άλλη. Όταν οι πεζοί έχουν τραυματισμούς που είναι σημαντικοί για τη ζωή τους, μετά απο μια σύγκρουση με αυτοκίνητο, το ιατρικό προσωπικό συχνά παραβλέπει να σημειώσει ήσσονος σημασίας εξωτερικά τραύματα όπως αμυχές και εκδορές.
Για παράδειγμα, κατά την αξιολόγηση τραυματισμού στα κάτω άκρα, ένας ειδικός μπορεί να βοηθήσει εξετάζοντας το κάταγμα λεπτομερώς στις ακτινογραφίες και τα αποδεικτικά στοιχεία που περιλαμβάνουν τις αμυχές και τις εκδορές για να ορίσει απο ποιά κατεύθυνση χτυπήθηκε το πόδι. Η κατεύθυνση της κρούσης συνήθως αντιστοιχεί με τον προσανατολισμό ή την κατεύθυνση της πορείας του πεζού κατά τη στιγμή της πρόσκρουσης.