Τροχαιο

Σχεδιαγράμματα και αυτοψίες από ειδικούς μπορούν τεκμηριώσουν την ταχυτήτα που το όχημα εκινείτο και πόσο χρόνο είχε ο οδηγός του άλλου οχήματος να αντιδράσει.

Παράδειγμα τέτοιας απόφασης είναι η παρακάτω.

Απόφ. ΑΠ 585/2010
Πρόεδρος: Διονύσιος Γιαννακόπουλος
Εισηγητής : Ελευθέριος Μάλλιος
Μέλη : Γεωργία Λαλούση - Ευτύχιος Παλαιοκαστρίτης - Βασιλική Θάνου-Χριστοφίλου
Δικηγόροι : Ιωάννης Πασπαλάς - Σταύρος Κουταλάς - Νικόλαος Πολίτης

Κείμενο Απόφ. ΑΠ.585.2010

....."Στις 6 Ιουνίου 2003 και περί ώρα 10.25, ο ιερέας, Ζ, οδηγούσε το με αριθμό κυκλοφορίας ... ΙΧΕ αυτοκίνητο, ιδιοκτησίας της πρώτης των εναγόντων, συζύγου του, κινούμενος με κανονική ταχύτητα, επί της ΝΕΟ ..., με κατεύθυνση από ... προς .... Κατά τον ίδιο ως άνω χρόνο και στον ίδιο τόπο, ο πρώτος εναγόμενος, Ψ1, οδηγούσε το με αριθ. κυκλοφορίας ... ΙΧΦ αυτοκίνητο, (μπετονιέρα), ιδιοκτησίας της δεύτερης εναγομένης εταιρείας, το οποίο ήταν ασφαλισμένο για τις προς τρίτους προκαλούμενες ζημίες στην τρίτη εναγομένη ασφαλιστική εταιρεία, κινούμενο επίσης επί της ως άνω οδού, αλλά με αντίθετη κατεύθυνση, ήτοι από ... προς ... και με κανονική ταχύτητα, που δεν υπερέβαινε τα 65 χλμ. ανά ώρα. Όταν τα δύο οχήματα έφθασαν στο ύψος του 63ου χλμ. της προαναφερόμενης οδού, στην πορεία του ΙΧΕ αυτοκινήτου, στο μέσον περίπου του οδοστρώματος, εμφανίσθηκε ένα πρόβατο. Τότε ο οδηγός του αυτοκινήτου, προκειμένου να αποφύγει το στην πορεία του κινούμενο ζώο, τροχοπέδησε, και παράλληλα έκανε ελιγμό προς τα δεξιά, με αποτέλεσμα να καταλήξει στις εκ δεξιών του προστατευτικές μπάρες, επί των οποίων προσέκρουσε ελαφρά και στη συνέχεια να απολέσει τον έλεγχο του οχήματός του, το οποίο εκτινάχθηκε στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας και προσέκρουσε, με το εμπρόσθιο μέρος του, στο εμπρόσθιο αριστερό μέρος της μπετονιέρας, με συνέπεια στη συνέχεια να εκτιναχθεί, λόγω της σφοδρότητας της σύγκρουσης, εκ νέου στο αρχικό του ρεύμα πορείας, ήτοι αυτό προς ... και να ακινητοποιηθεί εντός αυτού, λαμβάνοντας διαγώνια θέση στο οδόστρωμα.
Σημειωτέον ότι, το βαρύ όχημα (μπετονιέρα), που οδηγούσε ο πρώτος των εναγομένων, εκείνη τη στιγμή, που το αυτοκίνητο, που οδηγούσε ο παθών, έκανε την ανεξέλεγκτη πορεία του, βρισκόταν πάνω σε γέφυρα και η δυνατότητα αντίδρασης του πρώτου τούτων, οδηγού, με αποφευκτικό ελιγμό ήταν αδύνατη. Ο πρώτος των εναγομένων, οδηγός, προσπάθησε να τροχοπεδήσει το βαρύ όχημα που οδηγούσε, αλλά η προσπάθειά του απεδείχθη αναποτελεσματική, καθώς από την πρόσκρουση του οχήματος του παθόντος ιερέα στις προστατευτικές μπάρες μέχρι την είσοδο του στο αντίθετο ρεύμα μεσολάβησαν λίγα κλάσματα δευτερολέπτου. Η πλάγια διαδρομή, που ακολούθησε το όχημα, που οδηγούσε ο άτυχος ιερέας, από τις προστατευτικές μπάρες μέχρι την πρόσκρουση επί της μπετονιέρας ήταν 21 μέτρα, που δεν άφηνε περιθώρια άλλης αντίδρασης, παρά την ενστικτώδη προσπάθεια φρεναρίσματος, που επιχείρησε ο πρώτος των εναγομένων οδηγός της μπετονιέρας. Άλλωστε ο οδηγός της μπετονιέρας, εκινείτο κανονικά στο ρεύμα κυκλοφορίας του και εντελώς δεξιά αυτού, με ταχύτητα 55 χλμ/ώρα, όπως προκύπτει και από τον ταχογράφο και μάλιστα "ιππαστί" στη δεξιά γραμμή, που βρίσκεται πλησίον των δεξιών ως προς αυτόν προστατευτικών μπάρων της γέφυρας και σε απόσταση περίπου δύο (2) μέτρων από τη διαχωριστική γραμμή των δύο (2) ρευμάτων κυκλοφορίας. Ήταν δε τόσο αστραπιαία η εξέλιξη του ατυχήματος, που, σύμφωνα με τους νόμους της φυσικής, όπως έκρινε και η εκκαλούμενη απόφαση, ήταν αδύνατον το βαρύ και έμφορτο υγρού μπετόν όχημα (μπετονιέρα) να ακινητοποιηθεί. Ακόμη και εάν υπήρχε τρόπος να ακινητοποιηθεί η μπετονιέρα, τότε, λόγω της μετακίνησης του υγρού φορτίου, η ανατροπή του βαρέως οχήματος θα ήταν βεβαία, με συνακόλουθη βεβαία συνέπεια τη μη αποφυγή της μοιραίας πρόσκρουσης και με απρόβλεπτες συνέπειες και για τα άλλα οχήματα που εκινούντο επί της εν λόγω Εθνικής Οδού. Τέλος, πρέπει να σημειωθεί ότι ήταν μεν ευθεία η Εθνική Οδός στο τμήμα της, που έγινε η σύγκρουση, πλην όμως ο θανών ιερέας, μόλις 40 μέτρα πριν την αντιθέτως κινούμενη μπετονιέρα έχασε τον έλεγχο του οχήματός του και άρχισε να κάνει ζικ-ζακ, στο ρεύμα του, πριν εισέλθει στο αντίθετο ρεύμα, μετά από προσκρουση στις δεξιά προς αυτόν μπάρες της γέφυρας. Η μπετονιέρα, όπως προαναφέρθηκε, βρισκόταν πλησίον του άκρου της γέφυρας, πλην όμως επί της γέφυρας, που απέκλειε κάθε δυνατότητα αποτελεσματικής αντίδρασης του οδηγού αυτής (πρώτου τούτων) και πριν την πρόσκρουση στις μπάρες του αυτοκινήτου του θανόντος ιερέως, πολλώ μάλλον δε και μετά την πρόσκρουση σ' αυτές. Στο σημείο του ατυχήματος η Ν.Ε.Ο. ... είναι διπλής κατεύθυνσης, με συνολικό πλάτος οδοστρώματος 7,55 μέτρων, εκ του οποίου το μεν ρεύμα πορείας προς ... έχει πλάτος 3,60 μέτρων, το δε ρεύμα πορείας προς ... έχει πλάτος 3,95 μέτρων. Και στα δύο αντίθετα ρεύματα κυκλοφορίας υπάρχει ασφάλτινο έρεισμα, πλάτους 2 μέτρων στο ρεύμα προς ... και 1,90 μέτρων στο ρεύμα προς .... Η εν λόγω οδός είναι ευθεία, σε απόσταση 800 μέτρων, δεν διασταυρώνεται με οδό, τα δύο ρεύματα κυκλοφορίας διαχωρίζονται μεταξύ τους με διακεκομμένη διαχωριστική γραμμή και το όριο ταχύτητας προσδιορίζεται στα 80 χλμ. ανά ώρα, βάσει ρυθμιστικής πινακίδας Ρ-32. Κατά το χρόνο του ατυχήματος η ορατότητα δεν περιοριζόταν για κανένα όχημα, η κυκλοφορία των οχημάτων ήταν μεγάλη, (όπως και κατά το χρόνο άφιξης των οργάνων της Τροχαίας) και υπήρχε φυσικός φωτισμός ημέρας. Με βάση τα ευρήματα επί του οδοστρώματος και δη τις χαραγές μήκους 1,90 μ. στο ρεύμα πορείας της μπετονιέρας και τα διάσπαρτα γυαλιά εντός αυτού, προκύπτει ότι το ένδικο ατύχημα έλαβε χώρα εντός του ρεύματος πορείας της μπετονιέρας και μάλιστα περίπου στο μέσον αυτού.
Περαιτέρω, με δεδομένο ότι το σημείο σύγκρουσης ευρίσκεται σχεδόν στο μέσον του οδοστρώματος, ότι το πλάτος του οδοστρώματος στο ρεύμα προς ... είναι 3,60 μέτρα, ότι η μπετονιέρα, σύμφωνα με την έκθεση αυτοψίας, συγκρούσθηκε στην εμπρόσθια αριστερή επιφάνειά της και ότι το πλάτος της μπετονιέρας είναι περίπου 2,50 μέτρα, σαφώς προκύπτει ότι κατά το χρόνο του ένδικου ατυχήματος το βαρύ αυτό όχημα εκινείτο σχεδόν επί της λευκής συνεχούς γραμμής, που διαχωρίζει το οδόστρωμα από το ασφάλτινο έρεισμα, όπως και ο ίδιος ο εναγόμενος οδηγός του οχήματος κατέθεσε προανα- κριτικά, αλλά και στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου. Επομένως, όλα όσα οι ενάγοντες υποστηρίζουν στην αγωγή τους περί κίνησης της μπετονιέρας επί της διαχωριστικής των ρευμάτων κυκλοφορίας γραμμής, είναι σαφώς αβάσιμα.
Ομοίως, αβάσιμοι είναι οι ισχυρισμοί των ανωτέρω περί κίνησης του βαρέως οχήματος με ιλιγγιώδη ταχύτητα και μάλιστα ταχύτητα που υπερέβαινε τα 100 χλμ. ανά ώρα, αφού από τον ταχογράφο του οχήματος προκύπτει ταχύτητα περίπου 65 χλμ. ανά ώρα. Περαιτέρω, αβάσιμα είναι όσα οι ενάγοντες υποστηρίζουν περί της πτώσης της μπετονιέρας, με ιλιγγιώδη ταχύτητα, στο άκρο αριστερό εμπρόσθιο τμήμα του ΙΧΕ αυτοκινήτου, αφού, σύμφωνα με όλα τα προαναφερόμενα στοιχεία, σε συν- δυασμό με τις προανακριτικές καταθέσεις του πρώτου εναγομένου και του αυτόπτη μάρτυρα ..., το ΙΧΕ αυτοκίνητο του θανόντος ήταν εκείνο που εισήλθε στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας. Εξάλλου, είναι μεν αληθές ότι ο οδηγός της μπετονιέρας αντιλήφθηκε τους αποφευκτικούς ελιγμούς του ΙΧΕ αυτοκινήτου από απόσταση περίπου 35 μ. (βλ. πλάγια ίχνη τροχοπέδησης του ΙΧΕ αυτοκινήτου μήκους 16,50 μ., τα οποία ξεκινούν από το αριστερό άκρο του ερείσματος του ρεύματος προς ... και καταλήγουν στις εκ δεξιών ευρισκόμενες προστατευτικές μπάρες, όπου το αυτοκίνητο προσέκρουσε ελαφρά, την απόσταση των χαραγών εντός του ρεύματος κυκλοφορίας προς ... από το εμπρόσθιο αριστερό μέρος του ακινητοποιημένου διαγώνια στο αντίθετο ρεύμα αυτοκινήτου και την απόσταση των ίδιων χαραγών από το σημείο της αρχικής πρόσκρουσης του αυτό- κινήτου στις προστατευτικές μπάρες του ρεύματός του, μήκους 1,50 μ.). Όταν ο οδηγός της μπετονιέρας αντιλήφθηκε τον κίνδυνο, μείωσε σταδιακά την ταχύτητα του οχήματός του. Οι ενάγοντες υποστηρίζουν ότι αυτός όφειλε να τροχοπεδήσει προς αποφυγή της σύγκρουσης, πλην όμως μια τέτοια ενέργεια, πέραν του ότι είναι αμφίβολο αν θα ήταν αποτελεσματική, ενόψει του χρόνου αντίδρασης, που απαιτείται για το μέσο συνετό οδηγό, σε κάθε περίπτωση, θα ήταν λίαν επικίνδυνη, ενόψει των οχημάτων που ακολουθούσαν την προπορευόμενη μπετονιέρα και του ενδεχόμενου, σε περίπτωση ξαφνικής ακινητοποίησής της, να επιπέσουν, με σφοδρότητα, στο οπίσθιο μέρος της, με σοβαρές συνέπειες. Ακόμη, οι ενάγοντες υποστηρίζουν ότι, ο οδηγός της μπετονιέρας όφειλε να μετακινήσει το όχημά του δεξιά, εντός του ασφάλτινου ερείσματος, έτσι ώστε να αποφευχθεί η σύγκρουση, είτε να μετριασθούν οι συνέπειές της. Εντούτοις, μια τέτοια μετακίνηση του βαρέως οχήματος προς τα δεξιά, αφενός δεν ήταν εύκολη, λόγω του όγκου του, αφετέρου, σε περίπτωση που πραγματοποιείτο απότομα, δημιουργούσε το ενδεχόμενο να προκαλέσει την πτώση της μπετονιέρας στις εκ δεξιών της ευρισκόμενες προστατευτικές μπάρες, με περαιτέρω συνέπειες, τόσο για τον οδηγό της, όσο και για τους οδηγούς των οχημάτων που ακολουθούσαν. Άλλωστε, ακόμη και αν ήθελε υποτεθεί ότι πράγματι ο πρώτος εναγόμενος είχε επαρκή χρόνο να μετακινήσει με ασφάλεια, με ελιγμό προς τα δεξιά, τη μπετονιέρα, που οδηγούσε στο χωμάτινο έρεισμα, ευθυγραμμίζοντάς την εντός αυτού και πάλι, δεν θα αποτρεπόταν η σύγκρουση των δύο οχημάτων, διότι, μετά την πρόσκρουση του ΙΧΕ αυτοκινήτου στις εκ δεξιών του ευρισκόμενες προστατευτικές μπάρες, ο οδηγός του έχασε τον έλεγχο του οχήματός του και κινήθηκε ανεξέλεγκτα, διαγώνια, στο αντίθετο ρεύμα, με φορά προς τις προστατευτικές μπάρες αυτού, έτσι ώστε ακόμη και αν προσέκρουσε στην εμπρόσθια αριστερή πλευρά της μπετονιέρας, οπωσδήποτε, λόγω του μήκους του οχήματος, θα προσέκρουσε, με την ίδια σφοδρότητα, σε πλαϊνή της επιφάνεια και δεν θα αποτρεπόταν το τραγικό αποτέλεσμα του θανάσιμου τραυματισμού του συγγενούς των εναγόντων. Είναι εξάλλου χαρακτηριστικό ότι, στην από 5.5.2003 έκθεση αυτοψίας του Τ...., δεν διαπιστώθηκε καμιά παράβαση για τον οδηγό της μπετονιέρας.
Όλα τα ανωτέρω εκτεθέντα αποδείχθηκαν πλήρως, από την επ' ακροατηρίω διαδικασία, ενώπιον του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, την ποινική δικογραφία και το σύνολο του αποδεικτικού υλικού, που προσκομίστηκε ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, από το οποίο προκύπτει ότι, το ένδικο ατύχημα προκλήθηκε καθ' ον χρόνο ο συγγενής των εναγόντων Ζ, κινούμενος με υπερβολική ταχύτητα επί της οδού ..., όταν έφθασε στο ύψος του υπ' αριθ. 63ου χλμ., από αμέλεια και έλλειψη προσοχής του, απώλεσε τον έλεγχο του αυτοκινήτου του, το οποίο, εκτρεπόμενο της πορείας του, εκτοξεύθηκε στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας της οδού και επέπεσε με σφοδρότητα στο εμπρόσθιο αριστερό τμήμα του ασφαλισμένου στην ασφαλιστική εταιρεία αυτοκινήτου, το οποίο εκινείτο κανονικά στο άκρο δεξιό τμήμα του ρεύματος πορείας του. Η αλήθεια των ανωτέρω πραγματικών περιστατικών του ενδίκου ατυχήματος αποδείχθηκε πλήρως από την κατάθεση του Ψ1, ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, ο οποίος κατέθεσε, ότι αυτός οδηγούσε το ασφαλισμένο στην ασφαλιστική εταιρεία αυτοκίνητο - μπετονιέρα και εκινείτο κανονικά στο δεξιό τμήμα του ρεύματος πορείας του, [στη μονή γραμμή του ερείσματος (κρασπέδου) της οδού] και τη στιγμή, που βρισκόταν στο σημείο, όπου βρίσκεται η ..., τη στιγμή εκείνη αυτός είδε σε μικρή απόσταση μπροστά του το αντιθέτως κινούμενο αυτοκίνητο, που οδηγούσε ο συγγενής των εναγόντων Ζ, να προσκρούει με σφοδρότητα στις προστατευτικές μπάρες της οδού και ταυτόχρονα, μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου να εκτοξεύεται διαγώνια προς τ' αριστερά, να πέφτει με σφοδρότητα στην κανονικά κινούμενη μπετονιέρα και εν συνεχεία να περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του και τελικά να ακινητοποιείται στη θέση που εμφαίνεται στο σχεδιάγραμμα της προσαγόμενης ποινικής δικογραφίας. Από την κατάθεση του Ψ1 αποδείχθηκε επίσης, ότι η εκτόξευση του αυτοκινήτου του Ζ προς το αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας έγινε τόσο αιφνίδια, ώστε ο οδηγός της μπετονιέρας δεν μπορούσε να προβεί σε καμία ενέργεια, για να αποφύγει την σύγκρουση με το αυτοκίνητο αυτό, καθόσον, η απόσταση στην οποία το αντιθέτως κινούμενο εκτοξεύθηκε κατευθείαν προς την μπετονιέρα ήταν ελάχιστη και δεν υπήρχε κανένα περιθώριο πραγματοποίησης οποιουδήποτε αποφευκτικού ελιγμού, (από αριστερά άλλωστε ερχόταν το αυτοκίνητο και από δεξιά υπήρχε το κράσπεδο της γέφυρας), πέραν του ότι βεβαίως στην προκειμένη περίπτωση η μπετονιέρα είναι όχημα βάρους δεκάδων τόνων, που η οποιαδήποτε στραβοτιμονιά ή η παρέκκλιση από την πορεία της οδηγεί σε άλλου είδους αποτελέσματα, οπότε αυτός, ενστικτωδώς, προσπάθησε να ενεργήσει τροχοπέδηση, πλην όμως η απόσταση στην οποία εκτοξεύτηκε το αυτοκίνητο κατευθείαν στο αντίθετο ρεύμα της οδού ήταν ελάχιστη και ως εκ τούτου ήταν αδύνατη η ακινητοποίση της μπετονιέρας μέσα σε αυτή την ελάχιστη απόσταση, με συνέπεια το αυτοκίνητο του συγγενή των αντιδίκων να επιπέσει με απίστευτη σφοδρότητα στο κανονικά κινούμενο φορτηγό. Η αλήθεια όμως των ανωτέρω πραγματικών περιστατικών του ενδίκου ατυχήματος αποδεικνύεται επιπροσθέτως και από το σχεδιάγραμμα της ποινικής δικογραφίας, που προσάγεται και επικαλείται, το οποίο συντάχθηκε με βάση όλα τα ευρήματα του τόπου το ατυχήματος και τις διαπιστώσεις της Αστυνομικής Αρχής, που επιλήφθηκε του συμβάντος λίγα λεπτά μετά το ατύχημα και το οποίο (σχεδιάγραμμα) απεικονίζει σαφώς, την κανονική πορεία του ασφαλισμένου στην ασφαλιστική εταιρεία αυτοκινήτου στο δεξιό τμήμα του ρεύματος πορείας του, τη σφοδρότατη πρόσκρουση του αυτοκινήτου του Ζ στις μπάρες της οδού, οι οποίες δεν στάθηκαν ικανές να ανακόψουν την υπερβολική ταχύτητά του, τη διαγώνια εκτόξευσή του από τις μπάρες κατευθείαν προς το αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας της οδού, τη σφοδρότατη πτώση του αυτοκινήτου αυτού στην κανονικά κινούμενη μπετονιέρα και το σημείο αυτής της σύγκρουσης, το οποίο στο σχεδιάγραμμα επισημαίνεται με την ένδειξη "χαραγές οδοστρώματος" και βρίσκεται να απέχει 1,90 μ. περίπου από το τσιμέντινο έρεισμα της γέφυρας, γεγονός που αποδεικνύει ότι η σύγκρουση των δύο οχημάτων έγινε εξ ολοκλήρου στο ρεύμα πορείας της μπετονιέρας και μάλιστα σε απόσταση δύο (2) μέτρων περίπου μέσα από τη διαχωριστική γραμμή των δύο ρευμάτων κυκλοφορίας, έτσι ώστε καθίσταται σαφές, ότι είναι τουλάχιστον αναληθείς οι σχετικοί ισχυρισμοί των εναγόντων περί κινήσεως της μπετονιέρας στο μέσον της οδού, κλπ. Πέραν τούτου όμως, από το σχεδιάγραμμα και την έκθεση αυτοψίας της προσαγόμενης ποινικής δικογραφίας, αποδεικνύεται επίσης, ότι το αυτοκίνητο του συγγενή των εναγόντων κατά το χρόνο του ατυχήματος εκινείτο με τέτοια υπερβολική ταχύτητα, ώστε αυτό, μετά από τροχοπέδηση 16 μ., η οποία αντιστοιχεί (από μόνη της) σε ταχύτητα 55 χ/ω περίπου, προσέκρουσε καταρχήν με σφοδρότητα στις προστατευτικές μπάρες της οδού, οι οποίες δεν στάθηκαν ικανές να ανακόψουν την υπερβολική ταχύτητά του και ταυτόχρονα εκτοξεύτηκε προς το αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας της οδού και αφού διήνυσε διαγώνια 20 μ. περίπου, επέπεσε, με απίστευτη σφοδρότητα, στην κανονικά κινούμενη μπετονιέρα, χωρίς ο οδηγός της Ψ1 να μπορεί να κάνει τίποτα για να αποφύγει το όχημα, το οποίο είδε να έρχεται καταπάνω του. Με βάση τα παραπάνω και από την ποινική δικογραφία, (έκθεση αυτοψίας, σχεδιάγραμμα, μαρτυρικές καταθέσεις, κλπ.), συνάγεται σαφώς ότι ο συγγενής των εναγόντων Ζ ευθύνεται αποκλειστικά για το πιο πάνω ένδικο ατύχημα, καθόσον από αμέλειά του και ανεπιτηδειότητα στην οδήγηση, αφενός μεν οδηγούσε, χωρίς να έχει την προσοχή του διαρκώς τεταμένη στην οδήγηση και χωρίς να ασκεί τον έλεγχο και την εποπτεία επί του οχήματός του, έτσι ώστε να είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμος να προβεί στους απαραίτητους χειρισμούς για την αποφυγή ατυχήματος, αφετέρου δε, εκινείτο με υπερβολική για τις περιστάσεις ταχύτητα επί της Ν.Ε.Ο. ... , την οποία δεν μείωσε καθόλου, με αποτέλεσμα το αυτοκίνητο που αυτός οδηγούσε, εξαιτίας όλων των πράξεων και παραλείψεών του, να ξεφύγει από την πορεία του, να εισέλθει αιφνίδια στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας της οδού, στο οποίο εκινείτο κανονικά το ασφαλισμένο στην ασφαλιστική εταιρεία αυτοκίνητο και να επιπέσει με σφοδρότητα σ' αυτό, ως προελέχθη. Εξάλλου, ακόμη και στην απίθανη περίπτωση που ήταν αληθής ο ισχυρισμός της αγωγής των εναγόντων περί της ύπαρξης προβάτου στο δεξιό τμήμα της οδού και πάλι ο συγγενής των εναγόντων ευθύνεται αποκλειστικά, γιατί θα έπρεπε αυτός να ασκεί τον έλεγχο και την εποπτεία επί του οχήματός του, έτσι ώστε να είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμος να προβεί στους απαραίτητους χειρισμούς για την αποφυγή ατυχήματος, άλλως, ο συγγενής των εναγόντων και ο τέταρτος εναγόμενος Ψ4 ευθύνονται αποκλειστικά από κοινού και οι δύο για το πιο πάνω ένδικο ατύχημα, καθόσον, ο μεν πρώτος εξ αυτών από αμέλειά του και έλλειψη προσοχής, οδηγούσε με υπερβολική ταχύτητα και χωρίς να έχει την προσοχή του διαρκώς τεταμένη στην οδήγηση και χωρίς να ασκεί τον έλεγχο και την εποπτεία επί του οχήματός του, έτσι ώστε να είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμος να προβεί στους απαραίτητους χειρισμούς για την αποφυγή ατυχήματος, με αποτέλεσμα αυτός, όταν έφθασε στο σημείο αυτό της οδού, να απολέσει τον έλεγχο του αυτοκινήτου του, να εκτραπεί της πορείας του προς τα δεξιά, να επιπέσει με σφοδρότητα στις δεξιές προστα- τευτικές μπάρες του ρεύματος πορείας του και ταυτόχρονα να εκτοξευτεί αιφνίδια στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας της οδού και να επιπέσει με σφοδρότητα στο κανονικά κινούμενο, ασφαλισμένο στην ασφαλιστική εταιρεία αυτοκίνητο, ο δε δεύτερος εξ αυτών Ψ4, επειδή σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην αγωγή των εναγόντων "δεν επέβλεπε συνεχώς τα πρόβατά του, τα οποία έβοσκαν σε παρακείμενο αγρό και δεν διασφάλισε την μη διαφυγή τους από το χώρο της βοσκής τους, με αποτέλεσμα ένα πρόβατο να ξεφύγει από τον έλεγχό του, να εισέλθει αιφνιδίως στο οδόστρωμα".....

Πηγή: Επιθεώρηση Συγκοινωνιακού Δικαίου