Το Συμβούλιο της Επικρατείας επικύρωσε αποζημίωση 753.470 ευρώ, σε πατέρα 19χρονου, που έχασε τη ζωή του όταν μοτοσυκλέτα στην οποία ήταν συνεπιβάτης προσέκρουσε σε μπάζα που είχε εγκαταλείψει εργολάβος πάνω στο οδόστρωμα.
Το Συμβούλιο της Επικρατείας επικύρωσε αποζημίωση 753.470 ευρώ, σε πατέρα 19χρονου, που έχασε τη ζωή του όταν μοτοσυκλέτα στην οποία ήταν συνεπιβάτης προσέκρουσε σε μπάζα που είχε εγκαταλείψει εργολάβος πάνω στο οδόστρωμα.
Το Συμβούλιο της Επικρατείας επικύρωσε αποζημίωση 753.470 ευρώ, σε πατέρα 19χρονου, που έχασε τη ζωή του όταν μοτοσυκλέτα στην οποία ήταν συνεπιβάτης προσέκρουσε σε μπάζα που είχε εγκαταλείψει εργολάβος πάνω στο οδόστρωμα.
Όταν ένα οδηγός αυτοκινήτου ευθύνεται για την πρόκληση τροχαίου ατυχήματος, με συνέπεια τραυματισμό ή θάνατο, υλικές ζημίες κλπ., η ασφαλιστική εταιρεία του ζημιογόνου οχήματος υποχρεούται σε αποζημίωση των θυμάτων ή των οικείων τους.
Η αποζημίωση μπορεί να καταβληθεί μετά από αγωγή που καταθέτει ο ζημιωθείς στα δικαστήρια και δικαστική απόφαση που προσδιορίζει το ποσό. Μπορεί, ωστόσο, η αποζημίωση να καταβληθεί στους δικαιούχους μετά από εξώδικο συμβιβασμό τους με την ασφαλιστική εταιρεία, πριν γίνει καν δικαστήριο.
Αποζημίωση 7 χιλιάδων ευρώ θα καταβάλει η Περιφέρειας Αττικής σε μοτοσυκλετιστή που τραυματίστηκε σε τροχαίο ατύχημα, λόγω της κακής κατάστασης του οδοστρώματος στη Λεωφόρο Παιανίας - Μαρκοπούλου, με απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών.
Το τροχαίο είχε σημειωθεί τον Μάιο του 2003 στη Λ. Παιανίας – Μαρκοπούλου, στο ύψος του νεκροταφείου Μαρκοπούλου, όπου το οδόστρωμα είχε υποστεί καθίζηση, δημιουργώντας λακκούβες και εξογκώματα, με αποτέλεσμα η μοτοσυκλέτα να αναπηδήσει, να ανατραπεί και να πέσει στην άσφαλτο ο οδηγός, ο οποίος σύρθηκε στο αντίθετο ρεύμα και προσέκρουσε σε αυτοκίνητο.
Αποζημίωση 7 χιλιάδων ευρώ θα καταβάλει η Περιφέρειας Αττικής σε μοτοσυκλετιστή που τραυματίστηκε σε τροχαίο ατύχημα, λόγω της κακής κατάστασης του οδοστρώματος στη Λεωφόρο Παιανίας - Μαρκοπούλου, με απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών.
Το τροχαίο είχε σημειωθεί τον Μάιο του 2003 στη Λ. Παιανίας – Μαρκοπούλου, στο ύψος του νεκροταφείου Μαρκοπούλου, όπου το οδόστρωμα είχε υποστεί καθίζηση, δημιουργώντας λακκούβες και εξογκώματα, με αποτέλεσμα η μοτοσυκλέτα να αναπηδήσει, να ανατραπεί και να πέσει στην άσφαλτο ο οδηγός, ο οποίος σύρθηκε στο αντίθετο ρεύμα και προσέκρουσε σε αυτοκίνητο.
Ο οδηγός της μοτοσυκλετας τραυματίστηκε στα δύο του πόδια μετά από σύγκρουση με αυτοκίνητο το οποίο είχε πλήρη υπαιτιότητα. Υποβλήθηκε σε πολλαπλές εγχειρήσεις, είχε μερική αναπηρία κάτω απο 10%, χρειάστηκε ειδική διατροφή για αρκετούς μήνες και υποστήριξη απο την μητέρα του στον ρόλο της αποκλειστικής νοσοκόμου μετά απο τις εγχειρήσεις. Το δικαστήριο αναγνώρισε τις ειδικές αυτές δαπάνες καθώς επισης και την απώλεια του εισοδήματος του λογω του τραυματισμού του.
Η νομολογία των δικαστηρίων μας έχει δεχθεί ότι το κλατάρισμα ελαστικού συνεπεία του οποίου το αυτοκίνητο ξεφεύγει από την κανονική του πορεία δεν συνιστά περίπτωση ανώτερης βίας, αλλά μόνο αυτήν του συνήθως τυχηρού ( ΕΑ6727/1983 ΕΣυγκΔ 1984/.49 (53), ΕΑ 2434/1991 αδημ., ΕΑ 14159/1988 (αδημ.)
Κύριο θέμα στην διεκδίκηση αποζημίωσης απο τροχαίο είναι η απόδοση συν- υπαιτιότητας στο άλλο μέρος. Η "ιδανική" περίπτωση που είναι ξεκάθαρη η υπαιτιότητα είναι μαλλον σπάνια και οι δικηγόροι κατά κανόνα προσπαθούν να αποδώσουν κάποιο βαθμό υπαιτιότητας. Θέματα οπως η υπερβολική ταχύτητα για τις συνθήκες και την περιοχή, η κακή συντήρηση των ελαστικών, η επήρεια του αλκοόλ ακόμα και η οδήγηση χωρίς τα γυαλιά που απαιτεί το δίπλωμα είναι διαστάσεις που επηρεάζουν την συνυπευθυνότητα.
Η αποζημίωση που ορίζεται απο ενα δικαστήριο ή συμφωνείται εξωδικαστικά αποτελείται απο πολλά διαφορετικά ποσά συνδεδεμένα με διαφορετικές αιτίες. Υπάρχουν συχνές ερωτήσεις για το τι πραγματικά ισχύει και εδώ προσπαθούμε να συγκεντρώσουμε και να παρουσιάσουμε απλοποιημένα και κατανοητά τα στοιχεία από πολλές φοροτεχνικές πηγές. Για ακρίβεια παρακαλούμε απευθυνθείτε στον φοροτεχνικό σας που ξέρει τις ιδιαιτερότητες της περίπτωσης σας.
Στην περίπτωση που η αποζημίωση αφορά φυσικό πρόσωπο η έρευνα μας έδειξε οτι ισχύουν τα παρακάτω:
- Για Ηθική βλάβη η ψυχική οδύνη
- Για ιατρικές δαπάνες ( συνδεδεμένες με πρωτότυπα παραστατικά που κατατέθηκαν στο δικαστήριο και δεν έχουν συμπεριληφθεί σε κάποια από τις φορολογικές δηλώσεις)
- Για απώλεια και φθορές προσωπικών ειδών κατά το ατύχημα (έξοδα συνδεδεμένα με παραστατικά που κατατέθηκαν στο δικαστήριο, χωρίς να έχουν συμπεριληφθεί σε φορ.δήλωση)
-Για Δαπάνη για ιδιαίτερη κατ'οίκον φροντίδα ,
Σε διάφορες αποφάσεις δικαστηρίων εχει απορριφθεί η αίτηση για απόδοση συνυπαιτιότητας ( και άρα μείωσης της απαίτησης για αποζημίωση) στον συνοδηγό μοτοσυκλέτας που επιβιβάστηκε σε μηχανή και δεν φορούσε κράνος. Θα πρέπει να αποδειχθεί οτι υπήρχε ουσιώδης συνάφεια του τραυματισμου ή του θανάτου με το γεγονός οτι δεν φορούσε κράνος. Ειδικά στην περίπτωση του θανάτου, συνήθως αποδεικνύεται οτι θα συνέβαινε ακόμα και αν φορούσε κράνος λόγω της σφοδρότητας της σύγκρουσης και των προκληθέντων, εκτός των κρανιοεγκεφαλικών, πολλαπλών βαρέων κακώσεων.
Στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου φαίνεται οτι θα κριθεί τελικά το ύψος της αποζημίωσης που δικαιούνται οι συγγενείς θυμάτων απο ανασφάλιστα αυτοκίνητα. Την αποζημίωση αυτή παρέχει το Επικουρικό Κεφάλαιο Ασφάλισης ( δείτε αναλυτικότερα στο: Τροχαία ατυχήματα από ανασφάλιστα, κλεμμένα ή οχήματα που εγκαταλείπουν τον τόπο του ατυχήματος. ).
Η προηγούμενη απόφαση που όριζε το ανώτατο όριο αποζημίωσης στα € 6.000 κρίθηκε αντισυνταγματική απο το Δ´ Τμήμα του Αρείου Πάγου.
Ηθική Βλάβη (Non-material damage, Moral damage, Non material harm) και Ψυχική Οδύνη (Pain and suffering, Pretium doloris, Mental anguish ) είναι έννοιες που συχνά συγχέονται.
Αν και εχουν κοινα θεματα εχουν και ξεκάθαρες διαφορές. Η Ηθική Βλάβη (που είναι έννοια ευρύτερη) περιλαμβανει την Ψυχική Οδύνη (ως μερικότερη έννοια).
Σε ένα ατύχημα, εκτος από την υλικη ζημιά που είναι σχετικα ευκολο να οριστει, υπάρχουν και ζημιές, όπως η Ηθική Βλάβη και η Ψυχική Οδύνη που ένα δικαστηριο θα πρεπει να αποτιμήσει, κατι που δεν είναι ευκολο διότι βλάπτονται έννομα αγαθά, όπως η προσωπικότητα, η σωματική υγεία και ακεραιότητα, η υπόληψη, η τιμή κλπ ενός ανθρώπου.