Σύμφωνα με το lesvosnews, το δικαστήριο αποδέχθηκε το περιεχόμενο της αγωγής που κατέθεσαν σε βάρος του νοσοκομείου Μυτιλήνης, ο σύζυγος της Κυριακός Κουνιαρέλλης και ο -μόλις- 3 ετών σήμερα γιος τους Ταξιάρχης επιδικάζοντας στον σύζυγο ποσό ύψους 200.000 ευρώ ως αποζημίωση για ψυχική οδύνη και για λόγους στέρησης διατροφής για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα ενώ για τον μικρό Ταξιάρχη επιδικάζει αποζημίωση 300.000 ευρώ καθώς επίσης και ένα ποσό το οποίο θα καταβάλλεται στην οικογένεια σε μηνιαία βάση από το νοσοκομείο για την ανατροφή του παιδιού μέχρι την ενηλικίωση του το 2025.
Η αγωγή της οικογένειας είχε επιδικαστεί πριν από 3 μήνες περίπου στο Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Μυτιλήνης ενώ η απόφαση του δικαστηρίου -όπως συμβαίνει σε αυτές τις υποθέσεις- δεν εκδίδεται άμεσα. Η οικογένεια Αξαρλή έλαβε την απόφαση στα χέρια της μόλις την Παρασκευή ενώ εντός των ημερών αναμένεται να ενημερωθεί και ο διοικητής του νοσοκομείου.

Η αυτοθυσία της Στέλλας και η εικόνα που είχε συγκλονίσει το Πανελλήνιο
Η (με τραγικό τέλος) περιπέτεια της άτυχης Στέλλας είχε ξεκινήσει αρχές καλοκαιριού του 2007 όταν -ούσα 2 μηνών έγκυος- είχε αισθανθεί πόνους στο στήθους. Η 26χρονη κοπέλα είχε μεταβεί στο νοσοκομείο της Μυτιλήνης στο οποίο εργαζόταν και ο πατέρας της ως υπάλληλος.
Εκεί, της είπαν να μην ανησυχεί γιατί πρόκειται για απλό μυϊκό πόνο. Καθώς, όμως, ο πόνος συνεχιζόταν η νεαρή κοπέλα επισκέφθηκε εκ νέου το νοσοκομείο όπου διαγνώσθηκε με μαστίτιδα και της χορηγήθηκε αντιβίωση.
Οι πόνοι ωστόσο συνέχιζαν να γίνονται εντονότεροι και κάτω από αυτές τις εξελίξεις, με 2 μήνες καθυστέρηση απευθύνθηκε στο νοσοκομείο «Αλεξάνδρα», όπου γιατροί από την Αθήνα ενημέρωναν τους οικείους τους ότι έπασχε από καρκίνο του μαστού και μάλιστα σε προχωρημένο στάδιο.
Λόγω της εγκυμοσύνης όμως η εξέλιξη της νόσου ήταν ραγδαία και η Στέλλα δε μπορούσε πλέον ούτε να υποβληθεί σε χημειοθεραπεία (λόγω εγκυμοσύνης) ούτε να αποβάλει...
Το δίλημμα ήταν λοιπόν ή θα «σκότωνε» το παιδί που κυοφορούσε και θα δοκίμαζε να καταπολεμήσει τη νόσο (έστω και καθυστερημένα εξαιτίας των λαθών και της προχειρότητας των γιατρών) ή θα αργοπέθαινε με την ελπίδα να ζήσει όσο χρειάζεται για να δει το αγγελούδι της το φως αυτού του κόσμου...
Φυσικά, για την ίδια την Στέλλα Αξαρλή δεν τέθηκε ποτέ δίλημμα... Υπέμεινε με αυτοθυσία και απαράμιλλο θάρρος ταλαιπωρία και πόνους, προσπαθώντας απλά να μη βλάψει το έμβρυο, την ίδια ώρα που η οικογένεια της βίωνε ένα δράμα βλέποντας την άτυχη 26χρονη να αργοσβήνει αβοήθητη με τον καρκίνο να κάνει μεταστάσεις στα οστά και στον πνεύμονα.
Τον Οκτώβριο του 2007 η άτυχη γυναίκα γέννησε πρόωρα σε μια προσπάθεια να ζήσει τουλάχιστον το βρέφος μιας και -δυστυχώς- το «μοιραίο» για την ίδια ήταν θέμα (άμεσου) χρόνου...

Ο μικρός Ταξιάρχης γεννήθηκε πρόωρα (στον 7ο μήνα) με καισαρική τομή ζυγίζοντας μόλις 800 γραμμάρια... Μετά την αυτοθυσία της μητέρας, ο Θεός δε μπορούσε να αφήσει να εξελιχθεί τέτοια «αδικία» και ο μικρός Ταξιάρχης να μην τα καταφέρει... Σήμερα είναι ένα υγιέστατο «αγγελούδι» 3 ετών!
Η άτυχη Στέλλα αμέσως μετά τη γέννα, ξεκίνησε χημειοθεραπείες αλλά ήταν πλέον αργά... Στις 5 Νοεμβρίου του 2007 έφυγε για τη «γειτονιά των Αγγέλων». Εκεί απ' όπου πήρε τον μικρό Ταξιάρχη και τον έφερε στη γη...
Η εικόνα της 26χρονης ετοιμοθάνατης (με το μαντίλι στο κεφάλι για να καλύπτει τα «σημάδια» της χημειοθεραπείας) που κρατούσε στα χέρια της το βρέφος, προκάλεσε εκείνη την περίοδο σοκ στο πανελλήνιο. Το ίδιο και η δήλωση του συζύγου της ο οποίος είχε πει πως «αν το νοσοκομείο είχε ένα ξερό δέντρο, με τα δάκρυα μας θα το είχαμε ζωντανέψει»...